رم (Random Access Memory) یا حافظه دسترسی تصادفی، نوعی حافظهٔ فرعی در کامپیوتر است که به عنوان فضای کاری کامپیوتر استفاده می‌شود.

در واقع، رم به عنوان یکی از اجزای اصلی کامپیوتر، به کمک پردازنده در انجام عملیات‌های مختلف فعالیت می کند. رم به طور کلی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود: رم دینامیکی (DRAM) و رم استاتیکی (SRAM).

حافظه RAM در کامپیوتر، از آن جایی که برای حفظ اطلاعات ماندگار نیست، از طریق کارت گرافیک و سیستم عامل برای نگه داری و دسترسی به داده‌هایی که در حال استفاده هستند، استفاده می‌شود. بنابراین، رم در انجام کارهای روزمرهٔ کامپیوتری مانند اجرای برنامه‌ها، بازی‌ها، مرور وب و … نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند.

با افزایش حجم حافظه RAM، کامپیوتر قادر خواهد بود بیشترین تعداد از برنامه‌ها و فایل‌ها را به صورت همزمان و با سرعت بیشتری اجرا کند. به عنوان مثال، اگر شما در حال اجرای چند برنامهٔ حافظه‌گیر به صورت همزمان هستید، کافیست حجم حافظه RAM را بیشتر کنید تا باعث شود دستگاهتان به صورت سریعتری کار کند.

به علاوه، استفاده از حافظه RAM نیز برای بهبود عملکرد کامپیوتر در بازی‌های رایانه‌ای بسیار مهم است. بازی‌های رایانه‌ای سنگین و پیچیده معمولاً به حجم بالایی از حافظه نیاز دارند تا بتوانند با کیفیت بالا و بدون توقف اجرا شوند. در حقیقت، افزایش حجم حافظه RAM برای گیمرها، می‌تواند به صورت چشمگیری عملکرد بازی آنها را بهبود ببخشد.

علاوه بر این، حافظه RAM نیز در بارگذاری سریع سیستم عامل و برنامه‌های آن نقش دارد. برای مثال، هنگامی که شما سیستم خود را روشن می‌کنید، سیستم عامل باید در حافظه بارگذاری شود تا بتوانید با کامپیوتر خود کار کنید. همچنین، زمانی که برنامه‌ای را اجرا می‌کنید، آن برنامه نیز در حافظه RAM بارگذاری می‌شود تا بتوانید با آن کار کنید.

در نهایت، حافظه RAM همچنین به دلیل سرعت بسیار بالایش برای اجرای کارهای بسیار سنگین و پردازشی مانند ویرایش ویدئو و تصویر، مدل‌سازی سه‌بعدی، پردازش تصویر، برنامه‌های طراحی گرافیک و… کاربرد دارد.

به طور خلاصه، حافظه RAM در کامپیوتر به عنوان یکی از اجزای اصلی کامپیوتر در انجام عملیات‌های مختلف بسیار مهم است. افزایش حجم حافظه RAM می‌تواند به صورت چشمگیری عملکرد کامپیوتر را بهبود بخشد و کاربر را قادر به اجرای بیشترین تعداد برنامه‌ها و فایل‌ها به صورت همزمان کند.

به علاوه، حافظه RAM نیز به عنوان حافظه کاری شناخته می‌شود زیرا داده‌ها و اطلاعاتی که در آن ذخیره می‌شوند تنها تا زمانی که کامپیوتر روشن است، در آن باقی می‌مانند و پس از خاموش کردن کامپیوتر از بین می‌روند. این مسئله باعث می‌شود که حافظه RAM برای ذخیره داده‌های موقت و کارهایی که تنها به مدت کوتاهی از آن‌ها نیاز است، استفاده شود.

از آنجا که حافظه RAM برای ذخیره داده‌های موقت استفاده می‌شود، اگر داده‌ای در حافظه RAM ذخیره نشده باشد، باید از حافظه دائمی مانند هارد دیسک استفاده شود. این باعث کاهش سرعت عملکرد کامپیوتر می‌شود زیرا حافظه دائمی کندتر از حافظه RAM است.