کهکشان بزرگ و زیبای آندرومدا، یک کهکشان مارپیچی است که در فاصله حدودا ۲/۵ میلیون سال نوری از ما قرار گرفته است. کهکشان آندرومدا با داشتن پهنایی به اندازه ۲۰۰ هزار سال نوری، بیش از ۲ برابر کهکشان راه شیری می‌باشد. این کهکشان در فهرست مسیه M31 نام دارد و در کاتالوگ عمومی جدید NGC224؛ نام انگلیسی آن Andromeda است.

آندرومدا بزرگ‌ترین کهکشان گروه محلی است. کهکشان‌های گروه محلی عبارتند از: کهکشان آندرومدا، کهکشان راه شیری، کهکشان مثلث و در حدود ۳۰ کهکشان کوچک دیگر.
با این که آندرومدا بزرگ‌ترین کهکشان این گروه است اما لزوما پرجرم‌ترین آنها نیست، یافته‌های اخیر نشان می‌دهند که کهکشان راه شیری شامل ماده تاریک بیشتری است و ممکن است پرجرم‌ترین کهکشان در گروه محلی باشد.

اولین بار آندرومدا (M31 ) توسط یک منجم ایرانی به نام عبد‌الرحمن صوفی رازی رصد شده و وی در کتاب ثوابت خود مطالبی در مورد این کهکشان نوشته و در آن ابر کوچکی را که دراین صورت فلکی مشاهده نموده را تشریح کرده است. نخستین رصد تلسکوپی این جرم نیز توسط یک منجم آلمانی به نام سیمون ماریوس در ۱۶۱۲ میلادی انجام شده و شارل مسیه در ۱۷۶۴ این جرم را باعنوان M31 وبدون آگاهی از کارها و تلاش‌های عبدالرحمن صوفی رازی به اشتباه به نام ماریوس ثبت کرده است.
اولین عکس‌ها از M31 در سال ۱۸۸۷ توسط “آیزاک روبرت” در رصدخانه خصوصی‌اش در ساسکس انگلستان گرفته شد. نوردهی طولانی مدت سبب شد که برای اولین بار ساختمان مارپیچی کهکشان دیده شود. در آن زمان همچنان اعتقاد داشتند که این جرم یک سحابی در کهکشان ماست.

در سال ۱۹۲۵، “ادوین‌ هابل” برای اولین بار در عکس‌هایی که از M31 گرفته شده بود، ستاره‌های متغیر قیفاووسی را در خارج از کهکشان خودمان مشاهده کرد. این عکس‌ها با استفاده از تلسکوپ ۵/۲ متری “هوکر”۶ گرفته شده بودند. به این ترتیب با استفاده از متغیرهای قیفاووسی او توانست فاصله آندرومدا از ما را تعیین کند. اندازه‌گیری او نشان داد که به طور قطع M31 یک خوشه ستاره‌ای در کهکشان ما نیست. بلکه این جرم یک کهکشان مجزا در فاصله‌ای مشخص از کهکشان ماست.

آندرومدا با سرعت ۴۰۰ هزار کیلومتر بر ساعت به کهکشان راه شیری نزدیک میشود، بنابراین آندرومدا یکی از معدود کهکشان‌های انتقال به آبی است و در نهایت در ۴ میلیارد سال دیگر با کهکشان ما ادغام و تبدیل به یک کهکشان میشود. پس از برخورد با یکدیگر یک کهکشان غول‌پیکر بیضوی را شکل خواهند داد. این‌گونه اتفاقات در گروه‌های کهکشانی تکرار می‌شوند.