یکی از مدارک سری ارتش امریکا درباره ی پروژه ی اکواریوس است که هدفش جمع آوری تمامی اطلاعات علمی ، تکنولوژیکی، پزشکی و سری از رویت یوفو ها و ارتباط با موجودات فضایی بود . در این مدارک از انجام آزمایشاتی روی بدن موجودات فضایی و هم چنین پرواز آزمایشی یک وسیله ی پرنده مربوط به بیگانگان گفته شده است. هم چنین یک افسر نیروی هوایی امریکا در صحرای نیو مکزیکو با بیگانگان فضایی به مدت سه ساعت ملاقات داشته است.
پروژه آکواریوس
در ماه جون سال ۱۹۴۷ ، یک خلبان هواپیمای مسافربری ۹ دیسک پرنده را بر فراز کوه های واشنگتن مشاهده کرد . این واقعه نیروی هوایی ارتش امریکا را نگران کرد . این اولین واقعه بود که دولت امریکا در قضیه ی بیگانگان فضایی درگیر کرد .
در همان سال شی پرنده ی ناشناسی در صحرای نیومکزیکو سقوط کرد (واقعه ی رازول).
ارتش امریکا لاشه ی شی سقوط کرده را به همراه بدن ۴ موجود فضایی جمع آوری کرد .
دو سال بعد ، شی پرنده ناشناس دیگری در ایالات متحده امریکا سقوط کرد که این بار نیز توسط ارتش امریکا جمع آوری شد .
یکی از موجودات فضایی که خود را «EBE» می نامید از این اتفاق جان سالم به در برد و زنده ماند. این موجود به طور کامل توسط پرسنل ارتش در پایگاهی در نیومکزیکو بازجویی شد . زبان این بیگانه غیر زمینی توسط زبان تصویری ترجمه می شد .این موجود گفت که از سیاره ای در سیستم ستاره ای زتا رتیکولی که ۴۰ سال نوری با زمین فاصله دارد می آید .
EBE تا ۱۸ جون سال ۱۹۵۲ به علت بیماری ناشناخته ای مرد . EBE اطلاعات بسیاری از تکنولوژی سفر های فضایی ، منشا کیهان و مسائل زیستی را در اختیار پرسنل ارتش گذاشت .
بر طبق تحقیقات و بررسی بر روی هزاران گزارش رویت اشیای پرنده ی ناشناخته ، تنها ۱۰ درصد رویت ها ، رویت واقعی پرنده های بیگانگان بوده است . ۹۰ درصد بقیه پدیده های جوی و فضایی و … بوده است .
این پروژه دستور رییس جمهور آیزنهاور بود تا بررسی شود که یوفو ها تهدیدی برای ایالات متحده امریکا هستند یا خیر . نتایج بررسی ها نشان داد که یوفو ها تهدیدآمیز نیستند و اهداف تهدید آمیز ندارند.
در سال ۱۹۵۸ ایالات متحده در صحرای یوتا در امریکا شی پرنده ا ی فرازمینی پیدا کرد که در شرایط کاملا سالم در بیابان رها شده بود . این یوفو به دلائل نا مشخصی توسط بیگانگان در این محل رها شده بود .
این شی پرنده برای دانشمندان آمریکایی یک مروارید تکنولوژیکی محسوب می شد. اما وسائل درون فضاپیما ان قدر پیچیده بودند که دانشمندان نتوانستند کارایی ان ها را تشخیص دهند .
این فضاپیما به محلی سری منتقل شد و سال های بعد بهترین دانشمندان هوافضا بر روی آن به تحقیق پرداختند و اطلاعات تکنولوژیکی بسیار زیاد و ارزشمندی جمع آوری نمودند .
در سال ۱۹۶۶ ، ایالات متحده امریکا از نیروی هوایی خواست که به تحقیقات بر روی یوفو ها پایان دهد . این درخواست به دو دلیل انجام شد ، اول به دلیل این که امریکا موفق به برقراری ارتباط با بیگانگان فضایی شده بود ، و دلیل دوم این که مساله ی صلح آمیز بودن بازدید بیگانگان فضایی از زمین ثابت شده بود . همچنین عموم مردم به این باور رسیده بودند که یوفو ها واقعی هستند . ایالات متحده احساس کرده بود که این آگاهی عمومی شاید منجر به یک ترس گسترده شود . ایالات متحده در این زمان در حال کار بر روی پروژه های بسیار حساسی بود و آگاهی عموم می توانست منجر به نا کامل ماندن این پروژه ها شود .
همچین ادامه ی تحقیقات نیروی هوایی می توانست به درز اطلاعات سری به کارکنان عادی آن و در نتیجه آگاهی عموم شود . به همین دلیل پروژه به مامورین ارتش و سازمان سیا، گروه MJ12، منتقل شد . این گروه تا کنون در نقاط مختلف امریکا و کانادا درعمل است و تمام موارد رویت یوفو ها ، به خصوص رویت یوفو ها در نزدیکی مراکز دولتی در کانادا و امریکا را بررسی می کند .
بر اساس مدارک، بیگانگان توجه بسیاری به تحقیقات و سلاح های هسته ای ما نشان می دهند . بسیاری از گزارش های نظامی رویت یوفو ها در مراکز نگهداری سلاح های اتمی رخ می دهند . این نگرانی آن ها را از وقوع احتمالی جنگی هسته ای در آینده نشان می دهد .ارتش امریکا تلاش های بسیاری برای نگهداری اسلحه های هسته ای خود از دست تخریب و دزدی احتمالی بیگانگان کرده است .
در سال ۱۹۷۲ ، پرواز ازمایشی سفینه ی جمع آوری شده در صحرای نوادا انجام شد . این پروژه هنوز ادامه دارد .
PROJECT POUNCE
پروژه ای که در سال ۱۹۶۸ شروع شدو تا کنون ادامه دارد . هدف این پروژه بررسی اطلاعات یوفو ها برای کمک به پیشرفت برنامه ی فضایی است.
دیدگاهتان را بنویسید