تمام صفحه یا پنجره بدون حاشیه: کدام یک برای بازی بهتر است؟
در اکثر بازی‌های کامپیوترهای ویندوزی مدرن، ممکن است متوجه شوید که می‌توانید یک بازی را در حالت “تمام صفحه اختصاصی” یا “پنجره بدون حاشیه” اجرا کنید. اگرچه ممکن است به نظر برسد که این تفاوت چندانی ایجاد نمی‌کند، انتخاب حالت مناسب برای نیازهای شما مهم است و گاهی اوقات حتی می‌تواند مشکلات خاصی را در بازی‌های خاص حل کند.
تفاوت بین دو حالت
در حالت تمام صفحه اختصاصی (که همچنین به عنوان حالت “تمام صفحه” نیز شناخته می‌شود)، کل نمایشگر و منابع GPU به بازی اختصاص داده می‌شوند. سایر برنامه‌ها در اولویت پایین‌تری قرار می‌گیرند.
از سوی دیگر، در حالت تمام صفحه بدون حاشیه، شما به سادگی به یک پنجره دیگر در دسک‌تاپ نگاه می‌کنید، به جز اینکه تمام صفحه را بدون حاشیه معمول پنجره اشغال می‌کند.
Alt-Tab کردن در حالت بدون حاشیه آسان‌تر است
از آنجایی که در حالت بدون حاشیه، شما هرگز واقعاً از دسک‌تاپ ویندوز خارج نمی‌شوید و هنگام بازی به یک پنجره معمولی نگاه می‌کنید، جابه‌جایی سریع و آسان به سایر برنامه‌های دسک‌تاپ شما امکان‌پذیر است. اگر از سوییچر وظایف (با میانبر صفحه کلید Alt-Tab) استفاده می‌کنید، انتقال شما به برنامه دیگر باید فوری و بدون نقص باشد.
تغییر وظیفه در حالت تمام صفحه اختصاصی می‌تواند بسیار کند باشد
از سوی دیگر، تغییر وظیفه در حالت تمام صفحه اختصاصی می‌تواند بسیار کند باشد. ممکن است چند ثانیه تا حتی یک دقیقه طول بکشد تا از حالت تمام صفحه به دسک‌تاپ برگردید. باید چیزهایی را به داخل و خارج از حافظه منتقل کرد، منابع را تخصیص مجدد کرد و سپس می‌توانید ایمیل‌های خود را چک کنید یا راهنمای بازی را جستجو کنید.
برخی از ویژگی‌ها فقط در حالت تمام صفحه کار می‌کنند
بسته به بازی، برخی از ویژگی‌های گرافیکی فقط در حالت تمام صفحه اختصاصی به درستی کار می‌کنند. در حالت تمام صفحه، یک بازی کنترل وضوح و نرخ تازه سازی صفحه را در دست دارد، در حالی که در حالت بدون حاشیه ممکن است قفل شده باشد و از تنظیمات دسک‌تاپ شما پیروی کند. برخی از فناوری‌ها مانند V-sync، NVIDIA G-sync یا ویژگی‌های مشابه ممکن است در حالت بدون حاشیه کار نکنند یا به درستی کار نکنند.
بازی‌های مدرن و آخرین نسخه‌های این ویژگی‌ها تمایل به سازگاری بیشتری دارند و برخی از بازی‌های مدرن حتی دیگر حالت تمام صفحه را ارائه نمی‌دهند، اما بازی‌های قدیمی‌تر رایانه‌های شخصی همچنان می‌توانند هنگام تلاش برای اجرای آن‌ها در حالت بدون حاشیه با مشکل مواجه شوند.
برخی از بازی‌ها در یکی از دو حالت بهتر کار می‌کنند
به شخصه، متوجه شده‌ام که یکی از این دو حالت مشکلات خاصی را در بازی‌های فردی برطرف می‌کند. بنابراین این روزها، اگر مشکلی با رفتار نادرست یک بازی دارم، آن را بین دو حالت جابه‌جا می‌کنم تا ببینم آیا تفاوتی ایجاد می‌کند یا خیر. این روش بیشتر از آنچه فکر می‌کنید کار می‌کند، و حتی در یک بازی مشابه روی رایانه‌های مختلف، بهترین حالت می‌تواند متفاوت باشد.
من یک لپ‌تاپ بازی مبتنی بر NVIDIA و یک رایانه شخصی دستی مبتنی بر AMD دارم و برخی از بازی‌های Steam من در یکی از آن‌ها در حالت بدون حاشیه و در دیگری در حالت تمام صفحه بهترین عملکرد را دارند. بنابراین درایورها و برند GPU می‌توانند در اینجا تأثیرگذار باشند.
عملکرد تمام صفحه معمولاً بهتر است
در حالی که این موضوع در جدیدترین بازی‌های اجرا شده بر روی موتورهای بازی مدرن کمتر صدق می‌کند، برای اکثر بازی‌ها در کاتالوگ گسترده بازی‌های رایانه شخصی، عملکرد بازی در حالت تمام صفحه بهتر خواهد بود.
میزان بهبود به سیستم شما و جزئیات بازی و محیط نرم‌افزاری آن بستگی دارد، اما ممکن است چند فریم اضافی را متوجه شوید. شاید مهم‌تر از آن، مشکلات کیفیت زندگی مانند لکنت و میکرو استاتر ممکن است در حالت بدون حاشیه بیشتر از حالت تمام صفحه قابل مشاهده باشند.
تنظیمات چند مانیتوره با پنجره‌های بدون حاشیه بهتر کار می‌کنند
بسیاری از افراد از تنظیمات چند مانیتوره در رایانه‌های بازی خود استفاده می‌کنند و مانیتور دوم ممکن است برنامه‌هایی مانند پنجره Discord یا ابزارهای پخش بازی شما را داشته باشد. اگر می‌خواهید به راحتی از بازی خود به یک برنامه در مانیتور دوم خود تغییر دهید، حالت بدون حاشیه راهی است که باید بروید. بسیاری از بازی‌ها به طور خودکار متوقف می‌شوند اگر پنجره آن‌ها تمرکز را از دست بدهد، بنابراین رسیدگی به کارهای دیگر در مانیتور دوم و بازگشت به بازی آسان می‌شود.
انتخاب درستی بین این دو حالت وجود ندارد، اما حتماً هر دو را در بازی‌های خود امتحان کنید تا ببینید کدام یک بهترین ترکیب ویژگی‌ها، انعطاف‌پذیری و عملکرد را به شما می‌دهد.
دیدگاهتان را بنویسید