دستگاه ذخیره سازی دسترسی مستقیم (DASD) آی بی ام مدل ۳۳۸۰ در سال ۱۹۸۱ به عنوان اوج دیسک‌های ۱۴ اینچی شناخته شد. این دستگاه با استفاده از ۹ پلاتر، با ظرفیت کل ۱.۲۶ گیگابایت (و نهایتا ۲.۵۲ گیگابایت با اتصال دو هد دیسک (HDA)) موفق شد از سد ۱ گیگابایت عبور کند. نسخه با ظرفیت سه برابری آن نیز در سال ۱۹۸۷ عرضه شد.
اهمیت آی بی ام ۳۳۸۰ نه تنها به خاطر ظرفیت ذخیره‌سازی آن، بلکه به دلیل تاثیرگذاری‌اش بر صنعت ذخیره‌سازی اطلاعات بود. این دستگاه جهشی عظیم در عرصه تکنولوژی به شمار می‌رفت و به کسب و کارها قابلیت ذخیره‌سازی بی‌سابقه‌ای ارائه می‌کرد که برای پاسخگویی به نیاز روزافزون پردازش اطلاعات در دهه ۱۹۸۰ ضروری بود.
هر هد دیسک (همانطور که در تصویر نشان داده شده) حدود ۵۰ هزار دلار قیمت داشت، وزنی معادل ۲۹ کیلوگرم داشت و کل مجموعه در بزرگترین کابینتِ مخصوص دیسک در آن زمان، به ابعاد یک متر عرض، یک متر عمق و دو متر ارتفاع، جای می‌گرفت. آی بی ام ۳۳۸۰ به مشتریان این امکان را می‌داد تا «حداکثر ۲.۵۲ میلیارد کاراکتر اطلاعات» را ذخیره کنند، که چهار برابر ظرفیت دستگاه‌های ذخیره‌سازی قبلی آی بی ام بود. البته این قابلیت با هزینه‌ای گزاف همراه بود.
دستگاه آی بی ام ۳۳۸۰ در مدل‌های مختلف با امکانات متنوع بسته به نیاز مشتری (برای مثال، قابلیت‌های کنترلی و تکنولوژی هد ثابت) در دسترس بود. بر اساس این نیازها، هر دستگاه ذخیره‌سازی آی بی ام ۳۳۸۰ با قیمتی بین ۹۷ هزار تا ۱۴۲ هزار دلار (به ارزش دلارِ دهه ۱۹۸۰) به فروش می‌رسید. هزینه بالای این درایو توسط افزایش چشمگیر ظرفیت ذخیره‌سازی آن توجیه می‌شد. این دستگاه نقشی حیاتی در صنایعی مانند بانکداری، مخابرات و تحقیقات علمی که نیازمند ذخیره‌سازی انبوه اطلاعات بودند، ایفا کرد.
تا سال ۱۹۹۱، آی بی ام توانست ظرفیتی معادل ۱ گیگابایت را در هارددیسک ۸ پلاترِ ۳.۵ اینچیِ کرسیر ۰۶۶۳ جای دهد و در سال ۲۰۱۸، می‌توانستید یک هارددیسک ۱۶ ترابایتی ۳.۵ اینچیِ سیگیت را به راحتی از بازار تهیه کنید، که معادل فضای ذخیره‌سازیِ بیش از ۱۰ هزار هد دیسک آی بی ام ۳۳۸۰ است.
منبع: techspot
دیدگاهتان را بنویسید