ناسا از یک سیارک عظیم به همراه قمرش تصویربرداری کرد
ناسا در اواخر ماه گذشته موفق به کشف یک سیارک بزرگ در حال عبور از نزدیکی زمین شد و تصویری نزدیک از این صخره فضایی و قمر کوچک آن به دست آورد. این تصاویر که توسط رادار گلدستون ثبت شدهاند، سیارک “2011 UL21” را با جزئیات دقیق در نزدیکترین گذر سیارکی سال در تاریخ 27 ژوئن نشان میدهند. این صخره فضایی غولآسا که برای اولین بار در سال 2011 توسط برنامه نقشهبرداری آسمان کاتالینا ناسا در توسان و در زمان عبور قبلی کشف شد، به گفته دانشمندان عرضی حدود یک مایل دارد. اما این بار به اندازه کافی به زمین نزدیک شد تا توسط رادار تصویربرداری شود.
غافلگیری واقعی:
با این حال، غافلگیری واقعی، قمر کوچک در حال گردش به دور سیارک در فاصله تقریباً 1.9 مایلی بود. به گفته دانشمندان ناسا، این موضوع که سیارکهای بزرگی مانند این، سیستمهای دوتایی با یک یا چند قمر کوچک باشند، نسبتاً رایج است. اما مشاهده واقعی آنها کار بسیار دشواری است.
لنس بنر، دانشمند ارشد در JPL (تصویر سربرگ: سیارک 243 Ida و قمر آن) گفت: “اینطور تصور میشود که حدود دو سوم سیارکهای به این اندازه، سیستمهای دوتایی هستند و کشف آنها اهمیت ویژهای دارد، زیرا میتوانیم با اندازهگیری موقعیت نسبی آنها، مدارهای دوتایی، جرم و چگالی آنها را تخمین بزنیم که اطلاعات کلیدی در مورد چگونگی شکلگیری آنها ارائه میدهد.”
ظرف عظیم 70 متری رادار سامانهی خورشیدی گلدستون، بزرگترین آنتن رادار کاملا قابل هدایت جهان، به مدت سه دهه است که از صحرای Mojave کالیفرنیا به آسمان اسکن میکند. این نیروگاه از ماموریتهای متعددی مانند مریخنوردها، کاسینیِ زحل، کاوشگرهای سیارکی هایابوسا و حتی بازیابی کاوشگر خورشیدی SOHO پشتیبانی کرده است.
دانشمندان آزمایشگاه پیشرانش جت از همین آنتن برای ارسال امواج رادیویی به سیارک و دریافت سیگنالهای بازتابشده استفاده کردند. تصاویر رادار با رزولوشن بالا همچنین به ما امکان داد تا نگاهی بهتر به شکل تقریبا کاملاً کروی و ویژگیهای سطحی UL21 مانند دهانهها داشته باشیم. اگرچه کیفیت تصویر چندان بالا نیست، اما برای جسمی که از فاصلهی 4.1 میلیون مایلی، یا 17 برابر فاصلهی ماه از زمین، عبور کرده است، بد نیست.
گویی یک فرصت عکاسی فضایی کافی نبود، تیم گلدستون تنها چند روز بعد، در تاریخ 29 ژوئن، یک سیارک دیگر به نام 2024 MK را نیز رصد کرد. این صخرهی کوچکتر 150 متری بسیار نزدیکتر، در فاصلهی 184 هزار مایلی (296 هزار کیلومتری)، یعنی حدود 75 درصد فاصلهی زمین تا ماه، عبور کرد. میتوانید تصاویر با رزولوشن بالا را در بیانیهی مطبوعاتی ناسا مشاهده کنید.
این تصاویر نمای دقیقی از سطح پر از ضربهی 2024 MK، از جمله دهانهها، پشتهها و تختهسنگهایی به بزرگی 30 فوت (حدود 9 متر) را نشان میدهند. اگرچه به اندازه ۲۰۱۱ UL21 عظیم نبود، اما همچنان گذری نسبتا نزدیک به حساب میآمد.
ناسا میگوید این برخوردهای نزدیک به آنها در مطالعهی سیارکهای بالقوه خطرناک و آمادگی برای دفاع سیارهای کمک میکند. هرچه دادههای بیشتری در مورد مدار، چرخش و ترکیب فیزیکی آنها داشته باشیم، بهتر میتوانیم تهدیدات آینده را پیشبینی و برای آنها آماده شویم.
تیم خاطرنشان کرد: “هیچ خطری از برخورد هر یک از این اجرام نزدیک به زمین با سیارهی ما وجود نداشت، اما مشاهدات راداری انجامشده در طی این دو نزدیک شدن، تمرین ارزشمندی برای دفاع سیارهای خواهد بود.”
منبع: techspot
دیدگاهتان را بنویسید